Ziemia Hulczyńska jest malowniczym zakątkiem Czech, krainą rozległych żyznych pól, zielonych lasów i zbiorników wodnych na wschodzie obramowaną Beskidami, a na zachodzie Jesioniki. Położona jest w północno-wschodniej części Czech w pobliżu granicy czesko-polskiej. Jej naturalną granicę tworzy na południowym wschodzie rzeka Odra, na południu rzeka Opawa, a na północy granica czesko-polska.
Ziemia Hulczyńska to jednak nie tylko nazwa geograficzna, ale także fenomen współczesnej historii Czech. Pokazuje pewną specyficzność w historii Czech – wyjątkową, specyficzną drogę rozwoju. Obszar o powierzchni 316 km2, na którego terenie leży największe miasto Hulczyn (cz. Hlučín), od 1742 r., kiedy to stał się częścią państwa pruskiego miał nieco inny rozwój społeczny i gospodarczy. Wpłynęło to oczywiście na losy, kulturę i sposób myślenia miejscowej ludności, czego ślady można prześledzić do dziś. W 1920 roku ta część niemieckiego powiatu Racibórz, w której przeważała po morawsku mówiąca ludność (tzw. Morawcy), została przydzielona do nowo powstałej Republiki Czechosłowackiej. Na podstawie dyktatu monachijskiego nazistowskie Niemcy przyłączyły w październiku 1938 roku Hulczyńsko wprost do Altraichu, a nie do Sudetengau. Najpoważniejszą konsekwencją była obowiązkowa służba mężczyzn w Wehrmachcie, co spowodowało wiele cierpień ludzkich i setki ofiar śmiertelnych (żołnierze Ziemi Hulczyńskiej).
Dziś Ziemia Hulczyńska obfituje nie tylko w piękno przyrody, ale także w wiele zachowanych zabytków kultury, oferuje wiele ciekawostek architektonicznych i rzemieślniczych, charakteryzuje się pracowitością ludzi tu żyjących, a przede wszystkim gościnnością i przyjacielskim duchem.
Najważniejszym miastem na Ziemi Hulczyńskiej i jej centrum kulturalno-handlowym jest Hulczyn. Miasto zostało założone w 1256 roku przez czeskiego króla Przemysła Otokara II na „zielonym polu“. Malownicze krajobrazy otaczającej natury wraz z zabytkami kultury podkreślają znaczenie turystyczne w regionie. Leży między Ostrawą a Opawą, w pobliżu granicy państwowej gwarantując tym łatwą komunikację z okolicznymi regionami i krajami sąsiadującymi, zwłaszcza z Polską i Słowacją.
1742
Państwo pruskie
Od 1742 roku, kiedy to stał się częścią państwa pruskiego, nieco inny rozwój społeczny i gospodarczy miał obszar o powierzchni 316 km2, którego największą siedzibą było miasto Hulczyn.
1920
Altreich
W 1920 roku ta część niemieckiego powiatu Racibórz, w której przeważała po morawsku mówiąca ludność (tzw. Morawcy), została przydzielona do nowo powstałej Republiki Czechosłowackiej. Na podstawie dyktatu monachijskiego nazistowskie Niemcy przyłączyły w październiku 1938 roku Hulczyńsko wprost do Altraichu, a nie do Sudetengau.
ZWYCZAJE I TRADYCJE
Na Ziemi Hulczyńskiej jest wiele interesujących przykładów architektury ludowej, które przedstawiają historię i życie mieszkańców regionu. Przykładem może być teren gospodarstwa w Rohovie z XIX wieku, drewniany domek w Markvartovicach lub zbiór spichlerzy, które można zobaczyć na przykład w Rohovie, Chuchelnej, Kobeřicach lub Strahovicach, jak również w innych miejscach.
Na Ziemi Hulczyńskiej co roku odbywa się wiele festiwali ludowych, wiele z nich ma długą tradycję historyczną. Dożynki odbywają się w miejscowości Bohuslavice, Dolní Beneš lub Hať. Tradycyjne odpusty (odpust – święto patrona lokalnego kościoła) odbywają się na przykład w miejscowości Píšť, Kravaře, Kobeřice, Sudice, kiermasze (kiermasz – święto poświęcenia kościoła) w miejscowości Dolní Benešov lub Hulczyn.
W Lhotce będącej obecnie dzielnicą miasta statutowego Ostrawy tradycyjnie odbywa się Pogoń króla (cz. Honění krále), która upamiętnia rzekomą historyczną przygodę pogoni i schwytania króla szwedzkiego podczas wojny trzydziestoletniej. Festiwal folklorystyczny „KOLAJA”, który odbywa się w Hati, jest tradycją zespołów folklorystycznych nie tylko na Ziemi Hulczyńskiej. Zapraszamy serdecznie na uroczystości i prosimy nie zapomnieć skosztować tradycyjnych i wspaniałych kołaczy hulczyńskich.
